Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

ΕΝΑ ΣΥΝΤΟΜΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΟΣΑ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΣΤΗΝ F1


               



             Νομίζω πριν φτάσουμε στο αγώνα της Κυριακής θα πρέπει να κάνουμε μια μικρή ανάδρομη … απίστευτη εκκίνηση του πρωταθλήματος με 7  διαφορετικούς νικητές σε 7 αγώνες.  Ο Τζένσον Μπάτον στην Αυστραλία, ο Φερνάντο Αλόνσο στη Μαλαισία, ο Νίκο Ρόσμπεργκ στην Κίνα και Σεμπάστιαν Φέτελ στο Μπαχρέιν, Παστόρ Μαλντονάδο στη Βαρκελώνη, ο Μάρκ Γουέμπερ στο Μονακό και ο Λιούις Χάμιλτον στον Καναδά. Συνεχίζοντας τα grand prix  δεν έλειψαν καθόλου η κλασική ύποπτη της ασφάλτου όπου δεν σταμάτησαν να συλλέγουν αεροτομές σπασμένα ελαστικά ακόμα και το ποιος θα καταφέρει να τρακάρει τη πιο πολλές φορές τον Schumacher.  Tον λόγο παίρνουν   Bruno Senna , Pastor Maldonado , Romain Grosjean  έχοντας μαζέψει τους περισσότερος πόντους στο πρωτάθλημα knock out .
              Ας αφήσουμε τώρα της αναδρομές και ας πάμε σε πιο πρόσφατα νέα όπως το περασμένο αγώνα της Κυριακής στο ABU DHABI .όπου έχουμε λογικά ανατροπή της βαθμολογίας λόγο της εκκίνησης του Sebastian Vettel   απ την 24 θέση λόγο έλλειψης καυσίμων για έλεγχο .ελα όμως που η «τυχη»  είχε άλλο σχέδιο, τα είδαμε όλα κυριολεκτικά .τι είδαμε ?...




Στον πρώτο γύρο ο M. Webber έχασε μία ακόμα θέση από τον Fernando Alonso, ο οποίος ξεκίνησε πολύ καλά από την έκτη θέση.

Πιο πίσω είχαμε κάποιες επαφές, οι οποίες έφεραν τον N. Hulkenberg (Force India Mercedes) εκτός αγώνα και τους R. Grosjean (Lotus-Renault) και P. Di Resta (Force India Mercedes) για επισκευές στα pits.

Στο δεύτερο γύρο ο L. Hamilton έκανε ένα λάθος στα φρένα της πρώτης στροφής και έδωσε στον Κ. Raikkonen την ευκαιρία να πλησιάσει, ωστόσο ο Βρετανός της McLaren κατάφερε να διατηρήσει την πρωτοπορία.

Στον ένατο γύρο του αγώνα είχαμε το πρώτο σημαντικό συμβάν, με το Αυτοκίνητο Ασφαλείας να βγαίνει στην πίστα. Ο Nico Rosberg στην προσπάθειά του να περάσει τον Narain Karthikeyan έπεσε πάνω στο μονοθέσιο της HRT -Cosworth, απογειώθηκε και κατάληξε στην μπαριέρα. << είδαμε την λειτουργία  της Mercedes ναι τουλάχιστον πετά χάρης στο ιπτάμενο Nico Rosberg  και τον κοιμισμένο  στην ευθεία πριν την στροφή Narain Karthikeyan .


H εξέλιξη αυτή βοήθησε τον Sebastian Vettel, που είχε ήδη φτάσει στη 13η θέση και είδε τις διαφορές να εξαφανίζονται.

Όμως, ο Γερμανός χρειάστηκε να μπει στα pits για να αλλάξει την εμπρός πτέρυγα, που είχε σπάσει και "έπεσε" πάλι τελευταίος.


Στην επανεκκίνηση οι τρεις πρώτοι διατήρησαν με άνεση τις θέσεις τους ενώ ο F. Alonso έκανε ένα μικρό λάθος, που τον ανάγκασε να αμυνθεί στην επίθεση του M. Webber.

Στον 20ό γύρο τελείωσε ο αγώνας του Lewis Hamilton. Ο Βρετανός ήταν άνετα πρώτος, όταν ο κινητήρας στο μονοθέσιο της McLaren σταμάτησε να λειτουργεί. Έτσι, στην πρωτοπορία έμεινε ο Kimi Raikkonen, με τον F. Alonso να περνά με ωραίο τρόπο τον P. Maldonado και να παίρνει τη δεύτερη θέση.  << εντελώς ξενικά απ την μέρα που υπέγραψε να πάει στην Mercedes όλο κάτι δεν πάει καλά ρε παιδί μου …>>

Τον οδηγό από τη Βενεζουέλα προσπάθησε να περάσει και ο M. Webber, δεν τα κατάφερε όμως και έκανε τετ α κέ. << που πας ρε γατάκι να περάσεις το τρελό !!! να μην λέμε και ψέματα τον έφαγε στα ΙΣΑ ο οδηγός από τη Βενεζουέλα >>

Ο Sebastian Vettel έκανε εκπληκτικό αγώνα και είχε φτάσει μέχρι την όγδοη θέση. Λίγο αργότερα ένα τετ α κε του F. Massa τον έφερε έβδομο. << ένα τετ α κε εντελώς τυχαία απλά ρε παιδί μου έπεσε ο Webber  πάνω στο  Massa  λες και είχε κίνητρο . είχε?. >>

Όπως είχε προβλέψει η Pirelli η στρατηγική στο Abu Dhabi ήταν για ένα pit stop, για να αλλάξουν οι οδηγοί από τη μαλακή στη μεσαία γόμα των ελαστικών.

Το χορό των pit stop άνοιξε ο Felipe Massa στον 27ο γύρο, με τον Fernando Alonso να ακολουθεί στον 29ο. Στους επόμενους μπήκαν και οι υπόλοιποι από τους πρωτοπόρους, με τον K. Raikkonen να κάνει την κίνηση τελευταίος, στον 31ο γύρο. Ο Φινλανδός βγήκε στην πίστα στην πρώτη θέση.

Ο R. Grosjean είχε επαφή με τον S. Perez. Τα μονοθέσια έκαναν τετακέ και “πήραν” μαζί τους τον Mark Webber.

Στην επανεκκίνηση λίγους γύρους αργότερα ο Kimi Raikkonen δεν είχε κανένα πρόβλημα να διατηρήσει την πρωτοπορία, μπροστά από τον F. Alonso, ο οποίος δεν κινδύνευσε από τον J. Button. O τελευταίος έχασε τη θέση από τον Sebastian Vettel..

Μετά το Grand Prix του Abu Dhabi ο S. Vettel παρέμεινε στην πρώτη θέση της βαθμολογίας φτάνοντας στους 255 βαθμούς, ενώ ο Alonso πλησίασε λίγο και με τους 245 βαθμούς απέχει πλέον 10 από την κορυφή. Ο K. Raikkonen με αυτήν τη νίκη ασφαλίζει την τρίτη θέση με 198 βαθμούς.

Στον επόμενο αγώνα η F1 ταξιδεύει στο… άγνωστο και τις ΗΠΑ για το Grand Prix στο Austin το 3ήμερο 16-18 Νοεμβρίου

Περιμένουμε με αγωνιά έναν απ τους 2 σημαντικότερους αγώνες που ακλουθούν για την ανάδειξη του πρωταθλητή  Alonso η Vettel ?



Λουκέτο σε εκατόν πενήντα σχολές ΑΕΙ – ΤΕΙ


Τι προβλέπει το σχέδιο «Αθηνά» που ετοίμασε το Υπουργείο Παιδείας 
Σχέδιο με την κωδική ονομασία «Αθηνά» έρχεται να σαρώσει ΑΕΙ και ΤΕΙ, από την επόμενη κιόλας ακαδημαϊκή χρονιά. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες  τουλάχιστον τέσσερα περιφερειακά πανεπιστήμια, και περισσότερες από 150 σχολές ανώτατης και ανώτερης τεχνολογικής εκπαίδευσης.
Τα πρώτα λουκέτα στα ΑΕΙ θα μπουν εντός του 2013. Στο «μικροσκόπιο των προτεραιοτήτων» φαίνεται να εισέρχονται άμεσα τα πανεπιστήμια Στερεάς Ελλάδος, Δυτικής Ελλάδος, Μακεδονίας, Δυτικής Μακεδονίας, ενώ θα χρειαστεί να συγχωνευθούν σχολές και στα Πανεπιστήμια Πελοποννήσου, Αιγαίου, Θράκης και Θεσσαλίας.
Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στον εξορθολογισμό του ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας, καθώς αυτό επιβάλλεται από την οικονομική συγκυρία, την τρόικα, αλλά και από τις ακαδημαϊκές συνθήκες, όπως επισημαίνει ο υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος.
Ο υπουργός Παιδείας  εγκατέλειψε το όνομα «Καλλικράτης» που είχε δυσφημιστεί από τα ΜΜΕ, καθώς θεωρήθηκε ότι δεν επιτέλεσε το καθήκον του, και δίνει στη μεταρρύθμισή το όνομα «Αθηνά», συνώνυμο της σοφίας και της σύνεσης.
Εντός του Αυγούστου, αναλαμβάνει τα ηνία της Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας (ΑΔΙΠ) ο νέος πρόεδρός της, κι αμέσως η ομάδα εργασίας για την αναδιοργάνωση των ΑΕΙ-ΤΕΙ πιάνει δουλειά. Ενα από τα κρίσιμα θέματα που θα διαχειριστεί η ΑΔΙΠ είναι η σύνταξη μελέτης για τη νέα «γεωγραφία» της ανώτατης εκπαίδευσης.
Συγχωνεύσεις παντού... το σύνθημα.
Στο στόχαστρο βρίσκονται οι σχολές Διοίκησης Επιχειρήσεων, Τουρισμού, Ιχθυοκαλλιεργειών, Υδατοκαλλιεργειών, Ανθοκομίας, Βιολογικών Καλλιεργειών και άλλες που στέκονται... ασθενώς στον χάρτη των τεχνολογικών ιδρυμάτων, και οι περισσότερες από αυτές θα κλείσουν.
Δεκάδες τμήματα, διάσπαρτα από πόλη σε πόλη,  μπαίνουν στο μικροσκόπιο των αντοχών τους! Ηδη στο φετινό μηχανογραφικό έπαψαν να υφίστανται 11 σχολές των ΤΕΙ.
Λουκέτα σχολών, συγχωνεύσεις και μείωση εισακτέων θα υπάρξουν και στην Ανώτερη και στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Σήμερα λειτουργούν 24 ΑΕΙ σε 36 διαφορετικές πόλεις και 16 ΤΕΙ σε 40 πόλεις και κωμοπόλεις. Αναλόγως με τις τελικές αποφάσεις για το κλείσιμο ή τη συγχώνευση σχολών, θα υπάρξει αντίστοιχη πρόβλεψη και για τον αριθμό των ήδη φοιτούντων σε υπό κατάργηση πανεπιστήμια και τμήματα.
 γραφει η ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΔΑΦΝΑ

ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΒΙΑ


Τι σημαίνει άραγε
Για ποια βία μιλάμε; Μήπως την βία που δέχονται οι νέοι; Η μήπως την νεανικοί βία; Ποια νεανικοί βία; Την ατομική ή την συλλογική; Την αυθόρμητη ή την οργανωμένη; Τη βία που έχει χαρακτήρα εγκληματικής πράξης ή την βία που έχει χαρακτηριστικά πολιτικής δράσης; Υπάρχει δικαιολογημένη βία και αδικαιολόγητη βία;
Τα ερωτήματα που γεννιούνται σε σχέση με την βία και τους νέους είναι πάρα πολλά . Αν, όπως υποθέτω, θα πρέπει να τοποθετηθούμε και να πάρουμε θέση για την νεανική βία, που όπως υποστηρίζεται τα τελευταία χρόνια, παγκόσμια αλλά και στην χώρα μας έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις, θα πρέπει πρώτα, να δούμε και να στοχαστούμε πάνω στα αίτια εκείνα που την γεννούν και την τροφοδοτούν.
Βέβαια η βία γενικά δεν είναι σύγχρονο φαινόμενο. Όμως το φαινόμενο της νεανικής βίας αντανακλά το πνεύμα της σύγχρονης εποχής, μιας και κάθε κοινωνία διαμορφώνει τα μέλη της ανάλογα με τον τρόπο που λειτουργεί. Εκεί θα πρέπει να αναζητηθούν τα αίτιά της.
Οι σημερινοί νέοι από τότε που γεννιούνται σχεδόν βρίσκονται αποξενωμένοι από κάθε μορφή κοινωνικής ζωής που θα τους τροφοδοτήσει με αξίες. Αποξενωμένοι πρώτα πρώτα από την οικογένειά τους καθώς οι γονείς συνήθως απουσιάζουν τρέχοντας ολημερίς σε κάποια δουλεία. Αντί της επικοινωνίας, τα παιδία στοιβάζονται σε απρόσωπους βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Συνεχίζουν σε ένα απρόσωπο σχολείο που ο κάθε εκπαιδευτικός προσπαθεί να γεμίσει τα κεφάλια των παιδίων με γνώσεις, γνώσεις, γνώσεις… που «θα τους χρειαστούν στην ζωή του». Οι εκπαιδευτικοί δεν γίνονται αποδέκτες των προβλημάτων των νέων, το σχολείο αδυνατεί να ικανοποιήσει βασικές ζωτικές, ψυχολογικές ανάγκες του. Προορισμός έτσι και αλλιώς είναι να παράγει καινούργιες μηχανές για το σύστημα όντας κομμάτι της δομικής βίας που ασκείται από το κράτος.
Η κοινωνία, η καλυτέρα το σύστημα, ζητά όλο και περισσότερα προσόντα. Έτσι αρχίζει ένα ατελείωτο κυνήγι από φροντιστήριο σε φροντιστήριο, από «δραστηριότητα σε δραστηριότητα». Προσωπικός χρόνος; !!!ΜΗΔΕΝ!!! Πότε, που και από ποιους διαμορφώνεται η προσωπικότητα του νέου;;
Παραμένει μάλλον το ερώτημα για απάντηση. Το σίγουρο είναι ότι ο νέος μένει μετέωρος, αδύναμος τις περισσότερες φορές να ανταποκριθεί σ’ αυτά που του ζητάνε. Σίγουρο ακόμη είναι ότι κάθε νέος, άγνωστο πως – ίσος από τη φύση του – διαπνέεται από οράματα και ελπίδα για μια καλύτερη κοινωνία και ένα πνεύμα αισιοδοξίας και αγωνιστικότητας για την αλλαγή της.
Μ αυτά και μ’ όσα «εφόδια» απέκτησε μπαίνει στον κοινωνικό στίβο όπου βρίσκεται αντιμέτωπος με την ανεργία, την αναξιοκρατία, τη γενικευμένη κρατική, πολιτική διαφθορά, την απαξίωση των θεσμών.
Όλα τα παραπάνω που είναι ισχυρότατες μορφές ψυχολογικής και όχι μόνο βίας πληγώνουν την νεανική ψυχή και την ωθούν σε βίαιους τρόπους συμπεριφοράς ώστε να εκδηλωθεί η απέχθεια και να μορφοποιηθεί η αντίδραση. Σ’ αυτήν την αντίδραση δεν υπάρχει συγκεκριμένος στόχος, αντίπαλος. «Εχθρός» των νέων είναι όλοι οι άλλοι, η κοινωνία συνολικά.
Και τότε έρχεται συνήθως η καταδίκη από την «ενάρετη» κοινωνία. Οι νέοι χαρακτηρίζοντας αδιάκριτα ως αλήτες, κωλόπαιδα ή αναρχικοί.
Αλίμονο αν οι νέοι σταματήσουν να είναι αναρχικοί…
Αλίμονο αν σταματήσουν να έχουν σαν όραμα μια κοινωνία ελευθερίας από την αλλοτρίωση, την ανάγκη, την καταπίεση κάθε μορφής.
Η αντίδραση των νέων, ιδιαίτερα όταν παίρνει μορφή εξέγερσης, όπως τον Δεκέμβρη 2008, ξυπνά κοιμισμένες συνειδήσεις.
Είναι ευκαιρία για αναστοχασμό των μεγαλύτερων για τις επιλογές τους και τους τρόπους κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης των νέων.
Οι όποιες καταστροφές γίνονται στο πλαίσιο τέτοιων βίαιων ξεσπασμάτων της νεολαίας δυστυχώς εξαντλούν τις δυνάμεις της μόνο στην εκτόνωση της οργής, ανοίγουν νέες πληγές και θρέφουν το φαύλο κύκλο της βίας και της παρακμής.
Τέλος πιστεύω πως η νεολαία θα πρέπει να διαμορφώσει ένα δυνατό κίνημα που θα αξιοποιεί την απογοήτευση και την πικρία και θα τις μεταμορφώνει δύναμη και ελπίδα.

Νίκος Τερλεπάνης
Φοιτητής στο Τμήμα Τεχνολογίας Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών
Και μέλος την Αριστερής Ενότητας

Μουσική;Γιατί;


Γραφει η ΗΛΕΚΤΡΑ ΒΛΑΧΟΝΙΚΟΛΟΥ 
διευθυντρια του 
λακωνικου ωδειου-μουσικολόγος


 Τι είναι άραγε μουσική; Ο κάθε άνθρωπος σκέφτεται κάτι διαφορετικό όταν ακούει αυτή τη λέξη έτσι την προσδιορίζει διαφορετικά.
Μουσική ορίζεται η τέχνη που βασίζεται στην οργάνωση ήχων με σκοπό τη σύνθεση, εκτέλεση ή ακρόαση ενός μουσικού έργου.
Με τον όρο μουσική εννοείται επίσης και το σύνολο ήχων από το οποίο απαρτίζεται ένα μουσικό κομμάτι.
Μουσική σημαίνει καλλιέργεια ψυχής. Μουσική σημαίνει πολιτισμός. Μουσική σημαίνει αυτοπειθαρχία.
   Η μουσική χρονολογεί και εξελίσσει την ιστορία της παράλληλα με της Γλώσσας. Άρα παράλληλα και με την ανθρώπινη εξέλιξη. Ο άνθρωπος προκειμένου να εκφράσει τα συναισθηματά και τις σκέψεις του δημιουργεί ταυτόχρονα με το Λόγο ένα νέο ηχητικό μέσο έκφρασης το Μουσικό Λόγο.
Η μουσική λοιπόν είναι ο ήχος του σύμπαντος.  Φανταστείτε μία Γη χωρίς μουσική σκεπασμένη μόνο από θόρυβο…
   Από την πρώτη στιγμή η μουσική συνοδεύει όλες τις ανθρώπινες στιγμές, από τη γέννηση μέχρι το θάνατο. Κάθε κοινωνική εκδήλωση πλαισιώνεται με μουσική. Από τις πειθαρχημένες παρελάσεις μέχρι τους λαϊκούς ξεσηκωμούς. Από τις χαρές μέχρι τις λύπες. Το κάθε είδος μουσικής είναι προορισμένο να συνοδεύει και ένα ανάλογο γεγονός! Υπάρχουν τα τραγούδια της δουλειάς, του γάμου, τα μοιρολόγια ακόμα όμως και τα τραγούδια της τάβλας.[1]
    Η μουσική είναι ένα μέσω έκφρασης όλων των συναισθημάτων που μπορεί κάποιος να νιώθει. Εξευμενίζει τα ήθη. Η ενασχόληση με αυτή την τέχνη μας προσδίδει αυτοπεποίθηση και μας κάνει δημιουργικούς μπροστά στο άκουσμα του κομματιού που εμείς οι ίδιοι εκτελέσαμε.
   Οι παραπάνω λόγοι είναι αρκετοί ώστε να ωθήσουν κάποιον να ασχοληθεί με την τέχνη της μουσικής γιατί, ας μιλήσουμε λίγο και με τα δεδομένα των καιρών, η οικονομική κρίση θα περάσει αλλά ο χρόνος που τυχόν χάσαμε χωρίς μουσική δε θα ξαναγυρίσει…!
   



[1] Τα τραγούδια της παρέας που τραγουδιόντουσαν σε κουτούκια γύρω από το τραπέζι